Het Gat van Huizen: De achterste benen staan in hun sop gaar te koken
Elke week publiceren we een fragment uit het Gat van Huizen, het boekje van de Vrienden waarin een beeld wordt geschetst van meer dan 20 jaar politiek gekrakeel rondom een stukje braak liggende grond in het Centrum van het Oude Dorp, beter bekend als het Keugat. Voor de liefhebber van een klein deel uit de roerige Huizer geschiedenis: het boekje is te koop voor € 7,95, en te bestellen bij Charlotte Fontein, via: info@vriendenvanhetoudedorphuizen.nl
2011– Het definitieve plan
Als het uiteindelijke plan voor de Keucheniuspassage eind 2011 wordt gepresenteerd zijn de rapen gaar en raken de Vrienden van het Oude Dorp van de weeromstuit min of meer in coma. Men is verrast, verbaasd, volledig ontzet. Om 8600 m2 winkelruimte vrij te maken zal er opnieuw fors ingegrepen moeten worden in het dorp. Maar ja, je bent vooruitstrevend en je wilt wat. Een paar opmerkelijke zaken maken dat duidelijk. In het historisch gebied rond de Oude Kerk in de Kerkstraat is de uitgang van een verkeersgarage gepland. De Ceintuurbaan wordt belast met het toerijdend verkeer voor de parkeergarages, daar komt de ingang. Daarvoor moet dan wel een stuk van de Oude Begraafplaats opgeofferd worden. Om de winkels, zoals Albert Heijn en de beoogde tweede supermarkt te bevoorraden is een hellingbaan nodig voor vrachtauto’s met de opgang en de afgang op de Ceintuurbaan. Als toppunt van grootheidswaanzin loopt een fly-over over de Keucheniusstraat, het beoogde winkelgebied. Lawaai? Is rekening mee gehouden. Tegen de geluidsoverlast worden er op de fly-over en de hellingbaan schermen bedacht tussen de 12 en 14 meter hoog. En dan hebben we het nog niet over de nodige halve rotonde op de Ceintuurbaan – prozaïsch geheten het Dienhof – waar de vrachtwagens moeten draaien om vervolgens achteruit diezelfde hellingbaan op te rijden. Hoe dat vervolgens moet met de fietsers en voetgangers is niet helemaal duidelijk, het is een fenomenaal staaltje van verkeersonveilig denken. Als het niet zo treurig is, zou je er om kunnen lachen. Maar het lachen vergaat inmiddels iedereen. De maat is vol. De Vrienden besluiten tot actie over te gaan.
Rond Kerst 2012 demonstreren de Vrienden bij de Oude Kerk en houden een handtekeningenactie tegen de voorliggende plannen. Er komen meer dan tweehonderd bezwaarschriften binnen die vervolgens overhandigd worden aan de verantwoordelijke wethouder. Er wordt ingesproken bij diverse gelegenheden in de raadsvergaderingen. Maar de gemeenteraadsleden blijven horende doof en ziende blind. Zelfs de raadsleden van de oppositie geven weinig sjoege. Het lijkt alsof de handtekening onder de SOK angst inboezemt voor schadeclaims. Ondanks volle publieke tribunes toont de gemeenteraad zich niet bepaald hartgrondig geïnteresseerd. Ook niet wanneer de dames Nicolien Hofman en Mieke Verheijen, bewoners van de Tuinstraat, een uiterst aantrekkelijk alternatief plan presenteren, dat talloze bezwaren weg neemt en zelfs links en rechts een voorzichtige maar niet hardop uitgesproken politieke steun krijgt. Sommige raadsleden tonen zelfs enige lichte interesse, maar ook niet meer dan dat, daar blijft het dan ook wel bij. Het college en de raad blijven een bezoek aan de audicien uitstellen. Iedereen met enig gezond verstand beseft dat het oorspronkelijke plan voor de Keucheniuspassage niet haalbaar is, maar dat lijkt niet langer aan de orde. Doordrammen tegen beter weten in, al moet nog wel even het bestemmingsplan gewijzigd worden. De raad gaat daarmee akkoord. Zijn dan alle bezwaren, inzichten, visies en ingebrachte alternatieven voor niets geweest? Gaat het centrum van Huizen veranderen in een megalomaan winkelcentrum? Maar dan, dan is daar weer Nicolien Hofman.
2013 – Nicolien Hofman
Klein Duimpje en de reus, David en Goliath, zo ligt de verhouding ongeveer. Nicolien Hofman, bewoonster van de Tuinstraat, heeft sinds 1996 alle ontwikkelingen vanuit haar achtertuin kunnen volgen. En dat is nu precies de kern van het probleem: de geplande hellingbaan en de fly-over komen praktisch boven haar tuin te liggen. De te verwachten geluidsoverlast moet dan worden opgelost met geluidsschermen van een kleine 12 tot 14 meter hoog. Pardon, 14 meter hoog, terwijl de huizen slechts 7 meter zijn? Jazeker, geeft de toenmalige wethouder toe, dat is de enige mogelijke manier. Wonen in het centrum heeft vele voordelen maar helaas ook enige nadelen, is het weinig steekhoudende wethouderlijke argument. Deze zelfde dooddoener zullen we trouwens in een later stadium nog eens horen, van een andere wethouder op een compleet ander moment. Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen. Nicolien heeft nog maar één optie over, een gang naar de Raad van State. Daar zit zij dan, voor een college van politieke en juridische zwaargewichten, dat in principe voorgelegde vragen en problemen toetst op correcte wetgeving. Een aardige bijkomstigheid is dat op hetzelfde moment daar ook IEF Capital zit, mede vertegenwoordigd door een bundel strak in het pak zittende advocaten, die de gang van zaken en de geplande ontwikkelingen vanuit hun visie teniet willen doen. Verrassende uitkomst is dat de bezwaren van IEF Capital geen van allen ontvankelijk worden verklaard. Maar Nicolien krijgt gelijk: op basis van een niet eenduidig akoestisch rapport wordt het bestemmingsplan voor een deel vernietigd. Dit betekent het definitieve einde van het verhaal Keucheniuspassage, men kan weer terug naar … ja, waar naar toe eigenlijk? De tijd zal leren dat het dorp Huizen door het optreden van Nicolien Hofman een bouwkundig en financieel fiasco bespaard blijft. De gemeenteraad heeft overigens veel moeite om dat toe te geven, de druiven zijn kennelijk wel erg zuur.